เพลงหน่วง – Room 39
ทุกๆครั้งที่เธอนั้นส่งรอยยิ้มเข้ามาทักทาย
ทุกๆครั้งที่เธอนั้นส่งสายตาเข้ามาหากัน
ทำให้ฉันนั้นแทบจะขึ้นสวรรค์ ทั้งที่ยังยืนอยู่ตรงนั้น
(แทบจะแตะสวรรค์ทั้งที่ยืนอยู่)
ทุกๆครั้งที่เธอนั้นคอยส่งเสียงและทุกข้อความ
ทุกๆครั้งที่เธอนั้นคอยเฝ้าถามและเป็นห่วงฉัน
ทำให้ฉันนั้นแทบจะดิ้น ดิ้นตายอยู่ตรงนั้น
*แต่ติดที่ฉันนั้นไม่ใช่เพียงคนเดียว (เพียงคนเดียว)
ที่ได้รับท่าที ที่แสนดีเหล่านั้น
**มันจึงเป็นความรักที่ไม่ถึงกับสุข เป็นความทุกข์ที่ไม่ถึงกับเศร้า
เป็นความรักที่ทั้งซึ้งทั้งเหงาอยู่ด้วยกัน
(เป็นความซึ้งและความเงียบเหงา อยู่ด้วยกัน)
จึงเป็นความรักที่มาพร้อมความอึดอัด
และเป็นความรักที่ไม่เคยเห็นภาพชัดๆซักวัน
มีแค่ความรู้สึกครึ่งๆกลางๆ ข้างในใจของฉันเพียง…(คนเดียว)
ทุกๆครั้งที่มือของเรานั้นได้มาสัมผัส
ทุกๆครั้งที่เธอนั้นบอกความลับให้ฉันฟัง
รู้ไหมว่าหัวใจของฉัน นั้นแทบละลายอยู่ตรงนั้น
(ซ้ำ *,**) (ผู้เดียว)
ฉันไม่รู้ระหว่างเรานั้นคืออะไร และไม่รู้
ต้องเป็นอย่างนี้ ไปอีกนานแค่ไหน
มันจึงเป็นความรักที่ไม่ถึงกับสุข เป็นความทุกข์ที่ไม่ถึงกับเศร้า
เป็นความรักที่ทั้งซึ้งทั้งเหงาอยู่ด้วยกัน
(เป็นความซึ้งและความเงียบเหงา อยู่ด้วยกัน)
จึงเป็นความรักที่มาพร้อมความอึดอัด
และเป็นความรักที่ไม่เคยเห็นภาพชัดๆซักวัน
มีแค่ความรู้สึกครึ่งๆกลางๆ
จึงความรักที่ไม่ถึงกับสุข เป็นความทุกข์ที่ไม่ถึงกับเศร้า
เป็นความรักที่ทั้งซึ้งทั้งเหงาอยู่ด้วยกัน …
จึงเป็นความรักที่มาพร้อมความอึดอัด
และเป็นความรักที่ไม่เคยเห็นภาพชัดๆซักวัน
มีแค่ความรู้สึกครึ่งๆกลางๆ ข้างในใจของฉันเพียงผู้เดียว
อึดอัดในใจของตัวฉันเพียงผู้เดียว แค่คนเดียว….